Gods and Goddess

भगवान महाकाल की वीर मालकौंस स्तवः

2views

प्रस्तुत है आपकी पूर्ण, परिष्कृत और ओजस्वी रचना —
“वीरमालकौंसस्तवः”
शुद्ध वीर रस, राग मालकौंस, शार्दूलविक्रीडित छन्द (१९ मात्राएँ), तथा रूपक ताल (७ मात्राएँ) में।
हर श्लोक एक बंदिश की तरह स्वरबद्ध किया जा सकता है।
यह स्तोत्र भगवान अघोर शिव महाकाल अमलेश्वर को समर्पित है।

वीरमालकौंसस्तवः

(Raaga: Mālkauns · Tāla: Rūpak · Chhanda: Śārdūlavikrīḍita · Ras: Vīra)

१.

भुजङ्गभूषितमौलितो जटिलघोरनर्तनाकृतिः।
प्रचण्डलोचनदीप्तयो ज्वलदग्निमेखलाभृतः॥
कपालकङ्कटकङ्कणः शमितदैत्यकोटिकुञ्जरः।
जयत्यघोरमहो महो त्रिभुवनैकभीषणः शिवः॥

२.

धृता कपालशिखा करे भुजगहर्म्यभास्वरो भुजः।
कृषाणुमण्डलचक्रवत्प्रचलितं स मेघविक्रमः॥
पदातिदानवदर्पहा रजनि-राज-दन्तनिष्क्रमी।
जयत्यघोरधनोजयः शितिकण्ठ-शूलविग्रहः॥

३.

कृतान्तभर्तृ-शिरोहरः परशुधारको भयङ्करः।
विकर्तनं रिपुकेतनं करकरालवक्त्रभास्वरः॥
विलोक्य यं समराङ्गणे दहति मूकवर्णजं भयम्।
स नः शरण्यतमो विभुः त्रिजगतां परायणे स्थितः॥

ALSO READ  श्री महाकाल धाम में महाशिवरात्रि के दुर्लभ महायोग में होगा महारुद्राभिषेक

४.

सृजन्ति ये न भयं मुनेः स्पृहयमान-शक्तिपङ्कजं।
तमाद्रिशृङ्गमधः पतन् समरहेतुकं नृशंसवत्॥
विजित्य लोकविरोधिनं स नरवाजिभूतध्वजं।
विकम्पितो युगमन्तके शिव एव ताण्डवं ददौ॥

५.

भृशं प्रचण्डनिनादतः क्षुभितलोकपर्वतोद्भवः।
समस्तराक्षसनायकः स दहतामहं प्रभञ्जनः॥
विकर्तते स्म पुरत्रयं नयनज्वलनप्रवर्तनः।
स मे कदाचन चिन्त्यतां हृदि देवदेव शङ्करः॥

६.

अधोविसृज्य सुरार्बुदं गजपतिं च रक्तपिङ्गलम्।
शिरोहरं त्रिपुरान्तकं सहसा बभञ्ज तु स्वयम्॥
न वेद गर्जनमादृतं नु रविमण्डलं न चन्द्रमाः।
विजृम्भते स्म भुजङ्गभृद् भुजबलोल्लसन्महेश्वरः॥

७.

शमं विधाय ननर्द यः प्रलयमञ्जसा निवेशयन्।
प्रचण्डभैरवमेव स स्मरहरः स्वभावमागतः॥
जगत्रयं भयशून्यतां शिवकृपार्द्रदृष्टिभाजनम्।
दधातु मे हृदि नित्यदा मृड इति स्मरारिबन्धुरः॥

८.

सदा स्मरन्ति रणे मुनयः किमपि कालवक्त्रसङ्गिनम्।
भिया भजन्ति यमाधिपं सपदि देवदुन्दुभिर्नदन्॥
दधानि मन्त्रजपात्मकं हृदि नूनमेकमात्मवत्।
विभो त्वदीयपदं शिवं शरणमङ्घ्रिसंनिधानवत्॥

ALSO READ  श्री महाकाल धाम में महाशिवरात्रि के दुर्लभ महायोग में होगा महारुद्राभिषेक

९.

महाश्मशानविनायकः कलितभस्ममाल्यभूषणः।
विलोलनृत्तभुजान्तकः शितिकण्ठरूपधारकः॥
स मे मनो विजयत्यहो स्मितकपोलदर्पणप्रियः।
जगद्विनायकवीर्यवन् प्रभवतु त्रिलोचनः शिवः॥

१०.

कदापि दन्तिनि राक्षसीं खलनिरीक्षणं विधाय यः।
चकार ताण्डवमेव तं कृतविवर्तनं स्म शङ्करः॥
प्रभञ्जनं जगतां भृशं च विदलन्नशेषवैरिणः।
समुद्धृतं न यथा पुनः स शिवोऽस्तु नः परायणम्॥

११.

शरासनं च कृतान्तकं गदितमेकदण्डभैरवम्।
सखायमिन्द्रशतायुतं निहतमाततान यः स्वयम्॥
स एव रौद्रतमान्वितो विपुलदर्पणः प्रतीपकृत्।
विलोक्य ध्वान्तमहं हरं स्मरमृडं नमामि शंकरम्॥

१२.

जयत्यहं त्रिभुवेश्वरं त्रिगुणवर्जितं त्रिलोचनम्।
नमाम्यहं शिवशूलिनं स्मरहरं मृडं शितांशुकम्॥
अघोरताण्डवमण्डलं प्रचुरवीर्यभूतभावनम्।
भजेऽहमीशमहेश्वरं अमलनाथमम्बिकापतिम्॥